Fiat 126 - een (bijna) vergeten klassieker
... en dit zeggen onze klanten:
Ik rijd een Fiat 126 omdat...
"Ik rijd een Fiat 126 omdat het in zijn tijd een geniale mini-auto was en dat tot op de dag van vandaag is gebleven."
- Ivaylo Ivanov
"... er is niets beters dan bij een stoplicht in het bekakte en overgemotoriseerde Zürich naast een geleende Lambo te staan en deze met 23 pk de show te stelen :)"
- Daniel Sieczewicz
"Mijn drie kinderen houden van hem en denken dat het de snelste auto ter wereld is."
- Mac Bianco
"... ik hem als kleine jongen wilde hebben! Mijn ouders emigreerden in 1990 met de Fiat 126p naar Duitsland. Daar werd deze al snel ingeruild voor een Golf 1, en zo raakte de Fiat 126p in de vergetelheid. Maar door mijn vele vakanties bij mijn grootouders in Polen kwam ik steeds weer de 'Maluch' tegen. Op 7 of 8-jarige leeftijd (misschien zelfs eerder) was het duidelijk: 'Ik wil ook een 126 hebben!' En zo werd ik precies een jaar geleden (op 31.05.2017), op 20-jarige leeftijd, eigenaar van een Fiat 126p uit 1983! Een van mijn grootste dromen is uitgekomen! Alles aan deze auto fascineert me, de eenvoudige techniek, het geluid van de motor, het compacte FORMAAT... gewoon alles! Daarom rijd ik een Fiat 126!"
- Michael Zielonka
"... je voor weinig geld veel plezier kunt hebben. Vooral Porsche-rijders (vooral in het overhaaste München) zijn elke keer in de war en sommigen hebben zelfs hun stuur al kapotgemaakt als ik in pak en stropdas voorbijrijd in de Bambino. Ongeveer tien jaar geleden overtuigde ik een Amerikaanse collega, die ons Duitse filiaal bezocht had, om het korte stukje van zijn hotel naar het kantoor met me mee te rijden: eerst kon hij niet in de Fiat komen omdat hij dacht dat de passagiersstoel nep was. Toen hield hij zich krampachtig vast en riep door het geopende raam in de richting van andere Amerikaanse collega's op het trottoir - half serieus, half grappend - luidkeels om hulp. Maar tot op de dag van vandaag is hij de 'geweldige auto-ervaring' niet vergeten en spreekt hij me er steeds weer op aan. Zie bijgevoegde afbeelding: mijn blauwe Fiat 126 BIS, bouwjaar 1988, 27.000 km aantoonbare kilometerstand en bovenin top - alleen was hij helaas onderaan niet helemaal roestvrij. Maar omdat ik zo van dat 'ding' hou, heb ik twee jaar geleden de toenmalige waarde van het voertuig opnieuw betaald voor het lassen van de carrosserie en onderdelen bij mijn Fiat 500/126 specialist PICCOLO BOX (www.piccolo-box.de) zonder buikpijn."
- Dr. Matthias Alisch
"... net als de kleine heb ik mijn roots in Polen en Italië en mijn herinnering aan mijn kindertijd is nauw verbonden met de zomervakanties in Polen en natuurlijk deze auto's, vooral in donkerrood. Voordat ze volledig uit het straatbeeld verdwenen, kocht ik er in 2012 een. Hij staat in een garage en wacht tot ik hem weer in oude glorie kan herstellen."
- Fabian Neidhardt
"Ik heet João en ben 49 jaar oud. Mijn Fiat 126 is al 42, maar nog steeds de mooiste en meest betrouwbare 'baby-machine'! Ik hou van hem! In het weekend heb ik geen zin om in een van mijn nieuwere auto's te rijden. Mijn hele gezin past erin, hij past in elke kleine ruimte, hij is om te bouwen, hij heeft geen benzine nodig :-) en ... iedereen op straat houdt van hem! In de afgelopen 42 jaar is er geen concurrent voor hem bedacht :-)"
- João Almeida
“Ja, waarom rijdt men in een Fiat 126?
- Omdat het gevoelsmatig zeldzamer is dan een Fiat 500.
- Omdat het hoeken en kanten heeft.
- Omdat het (op het gebied van veiligheid) beter is dan de 500.
Mijn 126 is van bouwjaar 1974 en heeft de kleur weidegroen. Zijn tweede verjaardag vierde hij in 2008, toen de renovatie na 5 jaar was voltooid. Gekocht via eBay. Een totaal uitgeleefde eerste serie, waarbij de motor aan de passagierszijde lag. Na het zandstralen werden alle externe en interne spatborden, de vloer, het pedaalbord en het frontpaneel vernieuwd. Na de lak in de originele kleur en de blanke lak werden de holle ruimtes gevuld met Mike Sander. De stoelen zijn bekleed met Alcantara en kunstleer. De stiknaden zijn optisch overgenomen van de oude bekleding. Ook is er een nieuwe radiokast van IB gemonteerd met een Blaupunkt Frankfurt-radio en een monoluidspreker. De ontvangst verloopt via een Hirschmann-antenne aan de A-stijl.”
- Mark Lacher
“Mijn eerste Fiat was een 'Topolino', een Fiat 500 met neerklapbaar dak uit 1950. De 500 cc motor en zijn 'krachtige' 18 pk brachten me overal naartoe, zij het heel langzaam. Jaren later kwam ik een Fiat 126 tegen. Het was gewoon een droom. Achterin geplaatste luchtgekoelde motor, eenvoudig en betrouwbaar. Zeer comfortabel en robuust. Met deze auto kan ik ongelooflijke reizen maken naar plaatsen die verder weg zijn dan wat ik kon bereiken met mijn eerste Fiat (de Fiat 500 uit 1950). En het is deze Fiat 126, nu bewaard en gerestaureerd als een verzamelstuk, die ik altijd rijd wanneer ik kan, voor ritten, bijeenkomsten van oude auto's en gewoon om te luisteren naar het kenmerkende motorgeluid en sneller te gaan dan moderne auto's.”
- Fernando José Goncalves
“Ik heb altijd gedroomd van een krachtige auto, waarin ik de weg en de trillingen van de motor kon voelen, waar de geur van benzine herinnerde aan de paddocks, waar nauwkeurige instellingen erg belangrijk zijn. Ik vond al datgene waar ik van droomde in mijn Fiat; bij 60 km/u voelt het alsof ik 130 km/u ga, zijn motor maakt me aan het trillen, zijn geur is olie, en als je niet nauwkeurig bent met de instellingen, kun je de garage niet uit! Kortom, ik zou mijn Fiat 126 voor niets ter wereld ruilen!”
- Damien Thune
“Mijn oom en tante woonden in het zuidwesten van Frankrijk. Ze kochten een 126 BIS in 1988, die een Vespa 400 verving. Beiden waren niet groter dan 1,50 m. Mijn oom, die kapper was, stond overal bekend om zijn 'kleine rode auto'. Vier jaar na zijn dood ontdekte ik het opnieuw. Ik verving remmen, schokdempers, verlichting... en na het afstellen slaagde het zonder problemen voor de APK. Het kwam met de trein naar Eure. Ik rijd er elke dag in en iedereen kent me dankzij 'mijn kleine rode auto'.”
- Jean-Pierre Dangoumau
“Dit is mijn verhaal: mijn vader die in de jaren 80 de verdeler van onze Fiat 126 repareert. Ik was pas 6 jaar oud en we hadden hem slechts 4 jaar, maar het bleef altijd sterk in mijn geheugen.”
“30 jaar later was ik aan het rondneuzen op klassieke autofora en vond ik verhalen over de herontdekking van oude familieauto's. Het was als een klik in mijn hoofd en na het zoeken naar het identificatieplaatje in het familiealbum kon ik de auto vinden en kopen.”
“In het begin was het een ontmoedigend project, verspreid in dozen en kartonnen, maar dat kon me niet schelen.”
“Het kostte me een jaar van mijn vrije tijd om het weer aan de praat te krijgen, maar uiteindelijk gaf het me veel voldoening.”
“Het is mijn grote vreugde en ik rijd het bijna obsessief sinds bijna vier maanden. Ik zal het nooit laten gaan.”
“Dank aan Axel Gerstl voor alle hulp en voor de onderdelen die me hebben geholpen dit project te voltooien.”
- Jorge Monteiro
“Ik rijd in een Fiat 126 omdat het nog steeds in de garage past.
Eigenlijk begint het verhaal zoals veel; dankzij mijn Poolse wortels had ik de gelegenheid om veel zomervakanties door te brengen bij familie, waar de Maluch gebruikelijk was. Ik herinner me nog steeds een reis waarbij drie goed gebouwde volwassenen, met hengelsportuitrusting en ikzelf, naar het volgende meer gingen in de 126. Nadat, vanwege een andere passie, de garage goed gevuld was, nam ik in december 2015 de beslissing om een langverwachte droom te vervullen; sindsdien neemt een Maluch uit 1989 de resterende ruimte in beslag. En daarmee begon een nieuw ontspannen tijdperk! Een beetje afstellen en onderhouden, en als beloning gaan mijn vriendin en ik naar de talloze ontmoetingen met oude auto's in onze regio. Hoewel het nog geen echte 'oude' is, is het welkom op de bijeenkomsten! O ja, maar mijn persoonlijke hoogtepunt was toen ik het zag in de gedrukte kalender van Axel Gerstl in 2016!”
- Christian Czupryniak
“Ik rij Fiat 126 omdat mijn grootouders en ouders me al op jonge leeftijd meenamen in een 126P, samen met mijn broer en zus. Ik herinner me nog steeds de gezichten van voorbijgangers toen ze ons zagen aankomen met vijf mensen in deze kleine auto met een boot op het dak. Natuurlijk heb ik er meteen een genomen nadat ik mijn rijbewijs had gehaald."
- Pierre Antoine Vidal
“Ik rij Fiat 126 omdat het met zijn kleine motor altijd in staat is om te verrassen en elke helling te overwinnen. Zowel ouderen als kinderen reageren erop alsof ze een Ferrari hebben gezien. Het blijft zeker nooit onopgemerkt, en zijn gebrom is nog honderden meters te horen."
- Devis Pertile
“Ik rij Fiat 126 omdat het de schattigste, slimste, lichtste en kleinste 4-zitsauto is die ik op de aanhanger van mijn Fiat-camper kan meenemen... - en iedereen blijft staan, draait zich om, lacht en fotografeert zichzelf met hem op de foto!"
- Andreas Stastny
“Ik rij Fiat 126 omdat ik er veel plezier in heb om in een oude auto te rijden en daarbij sensaties te ervaren die ik niet ken van moderne voertuigen. Bovendien stelt mijn Fiat 126 me in staat om een verzamelobject tegen een redelijke prijs te bezitten. Lang leve de 126! En een knipoog met de koplampen naar iedereen!"
- Didier Fourez
“Ik rij elke dag Fiat 126, als ik niet in mijn Fiat 500 rijd. Het is nog steeds een kleine stadsauto."
- Antonio Baruffa
