Rallye-Revival "Liège-Brescia-Liège" 2018 (1)
een verslag van Silke Wedekind en Ted Prenzel
Het idee
Op een dag, waarschijnlijk op Facebook, kwamen we een rally tegen. Weer een langeafstandsrally, nadat we in 2016 ongeveer 9.000 kilometer rond de Oostzee hadden gereden tijdens de Baltic Sea Circle, dat zou wel wat zijn! De rally Liège-Brescia-Liège, of kortweg LBL, zou van Luik naar Luik leiden en daarbij over veel Alpenpassen gaan, eerst naar Ljubljana en vandaaruit terug naar Luik via Brescia.
De rally werd voor het eerst georganiseerd in 1958 om het bewijs van de prestaties en betrouwbaarheid van kleine voertuigen te leveren, ook destijds geïnitieerd door de Engelsen. Malcom McKay had al in 2008 het idee voor een nieuwe editie van de LBL-rally ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum, en wat bood zich meer aan dan ook het 60-jarig jubileum op passende wijze te vieren. Het bijzondere van de rally was de beperking van de cilinderinhoud van de deelnemende voertuigen tot 500 cc in de categorie "Authentic" of 700 cc in de categorie "Spirit". Voor ons betekende dit dat we met onze "Kleine" - onze Giardiniera - precies in de doelgroep vielen.
De voorbereiding
De Kleine, bouwjaar 1975, kreeg tijdens de rally de naam "Giardi" en heeft een behoorlijke 27 pk. Daarbij komen 13" wielen, waarachter zich aan de voorkant schijfremmen bevinden. Konden er betere voorwaarden zijn voor een sprint over de Alpen? Naast een verse inspectie, waarbij alle vloeistoffen werden vervangen, hebben we een V-snaar en (gebruinde kinderen met een ander voertuig) een dynamo ingepakt.
De uitvoering
De dag van de reis brak aan, na officieel tellen, dag 1. We hadden besloten onze Kleine de ongeveer 320 kilometer van Frankfurt naar Luik en terug te besparen en haar daarom snel op een trailer gezet. De laatste kilometers gingen vervolgens op eigen as naar het start-hotel. En daar stonden ze dan: heel veel Britten, een paar Oostenrijkers, Duitsers en Fransen, zelfs Amerikanen - met hun kleine tot zeer kleine auto's. Berkeley, Isetta, Zündapp Janus, 2 CV, Prinz, Messerschmitt (Zie Video)... Nadat we naast deze fijne wezens hadden geparkeerd in de parkeergarage, leek onze Giardiniera zo groot als een SUV.
Op dag 2, de eerste rij-dag, begon het - net als alle volgende dagen - zeer vroeg. De dagen begonnen rond 6:30 uur met aansluitend ontbijt en meestal begon de etappe tussen 8:00 en 8:30 uur. Voorzien van een lunchpakket was er niet veel tijd als je op tijd bij de finish wilde zijn, meestal tussen 18:00 en 18:30 uur. Daarna volgde het diner en tussen 21:00 en 22:00 uur begon de voorbereiding van de volgende dag met het overbrengen van de route op het verstrekte kaartmateriaal. Herstelvakantie ziet er anders uit ;-)
De weg leidde ons over kleine wegen door gevarieerde landschappen naar de eerste speciale proef op het kartcircuit van Liedolsheim (Zie Video). De eerste 400 kilometer lagen achter ons. We controleerden alleen het oliepeil, terwijl andere rallycollega's veel meer te doen hadden.
Dag 3 begon voor velen weer met schroeven. Het zicht op een ontklede cabineroller leidde tot de verrukte uitroep van een Britse "Aww, I never saw a naked Tiger before!". Voor ons was er niet veel voor te bereiden, en dus waren we kort na 8 uur bij de eerste teams die weer op de weg waren. Het eerste tussenstation was het Boxenstopp-museum in Tübingen. Onderweg daarheen werd ons uitlaatgeluid steeds luider. Het kijken in de motorruimte bevestigde de vrees voor een "gebarsten spruitstuk" op vrijdag de 13e.
Maar we waren op weg naar München, en een telefoontje naar Axel Gerstl bracht de benodigde ondersteuning. Zelfs een werkplaats werd ons genoemd waar we ons nog na 19.00 uur mochten melden! Zo konden we de dag afmaken met een steeds luider wordende Giardi tot het etappedoel, het BMW Museum in München, zonder strafpunten te verzamelen.
Meteen gingen we verder zonder avondeten naar Young Classics, Vondrovsky Fahrzeug-Service, waar we werden verwacht door een zeer vriendelijk en bekwaam team (Zie Video 1 en Video 2). Natuurlijk kozen we voor de sportuitlaat, die binnen de kortste keren was gemonteerd. We konden nog een dynamo meenemen voor een andere deelnemer, en we voelden ons goed voorbereid voor de volgende dag.
Dag 4 - Na een vrij korte nacht waren we om 8.15 uur weer op weg. Langs het Starnbergermeer gingen we naar Seeshaupt, en we voelden ons geweldig totdat Silke plotseling, net achter Penzberg, bij het schakelen van de 2e naar de 3e versnelling, de versnellingspook van Giardi in de hand hield. We hadden geluk: op minder dan 1 kilometer was er een geopende werkplaats die we duwend net voor sluitingstijd (zaterdag!) bereikten. Auto Eberl bij het station van Seeshaupt vond een pragmatische oplossing door een metalen staaf op de afgebroken schacht te lassen. Geen Concours-oplossing, maar snel - we waren weer in het spel! Slechts 20 kilometer verder stonden we alweer, deze keer konden we onszelf helpen, de stroomtoevoer naar de elektrische benzinepomp was onderbroken. Vervolgens hebben we zonder verdere problemen op tijd de dagbestemming, Misurina, bereikt.
Dag 5 bracht ons over veel kleine en onbekende passen met veel bochten op echt spectaculaire routes naar Ljubljana. Daar presenteerden we de deelnemende voertuigen op het Prešeren-plein, het centrale hoofdplein van de stad. Hier keken we ook naar de finale van het WK voetbal.
Na meer dan 1.600 kilometer wachtte ons een rustdag. Onze serie pech leek voorbij, Giardi liep als een zonnetje en verbruikte zelfs geen olie, alleen bij stilstand, daar markeerde ze...
Wordt vervolgd hier binnenkort!
