Van Rome naar Ad-Dakhla in de Westelijke Sahara in een Fiat 500
Gianluca Fiorentini, een Italiaanse redacteur en Fiat 500-liefhebber, had ons al in 2011 verhalen gebracht over zijn reis van Rome naar Istanboel en zijn interessante verslagen van zijn reis door voormalig Joegoslavië, de historische plaatsen aan de Bosporus en terug naar Rome via Griekenland. Maar dit keer heeft Gianluca zich een groter doel gesteld: Dakhla in de Westelijke Sahara.
Gianluca gaat weer op pad!
Op 23 mei 2013 begint het avontuur voor Gianluca. Het eerste deel van de reis voert van Rome via Barcelona en Valencia naar Almería. Van daaruit gaat het per veerboot over de Middellandse Zee. Gianluca heeft zich goed voorbereid op Afrika: naast de zorgvuldige technische controle van de Fiat 500 is de ventilatie van de motor aangepast om de hoge temperaturen in de Sahara het hoofd te bieden. Ook heeft hij met eenvoudige maar effectieve middelen voor zijn veiligheid gezorgd.
Na aankomst op het Afrikaanse continent duikt Gianluca meteen in de drukte van de Marokkaanse steden. De kleine 500 is perfect voor de smalle straatjes en drukke marktpleinen. Toch wordt de verdere reis voor Gianluca kort vertraagd, omdat de lokale autoriteiten aandringen op een aanvullende autoverzekering.
Vanuit Oujda aan de Algerijnse grens gaat de reis naar het westen. Het voert door zeer dunbevolkt gebied; wegen en snelwegen zijn verlaten en bijna zonder verkeer. Slechts heel zelden komt hij iemand tegen. Hoe verder hij het binnenland van Marokko in trekt, hoe smaller de wegen worden en de temperaturen stijgen.
Begin juni bereikt Gianluca het gebied rond de stad Quarzazarte. Het kwik stijgt overdag tot wel 37°C (in de niet-bestaande schaduw). Dat eist zijn tol, zowel van de bestuurder als van de auto. Er moeten regelmatig pauzes van maximaal drie kwartier worden ingelast om de motor te laten afkoelen. Daarom wordt een dagetappe van ongeveer 300 km vaak een reis van acht uur.
Het landschap dat Gianluca doorkruist in dit deel van de reis is zowel adembenemend mooi als, vanwege de uitgestrektheid en leegte, enigszins beangstigend. Afhankelijk van het tijdstip van de dag en de zonnestraling glinstert de ruwe steenwoestijn in verschillende tinten bruin en beige. Een bijzonder hoogtepunt was zeker de rit door de Todra-kloof, ongeveer 100 km ten oosten van Marrakech (Zie Video 1, Video 2, Video 3).
In de steden trekt de kleine Fiat zeker de aandacht. Gianluca is onder andere al een kameel, een dromedaris of een motor aangeboden om te ruilen, maar hij blijft natuurlijk trouw aan zijn metgezel.
De volgende etappes leiden door het bergachtige binnenland van Marokko, langs de steden Tafraout en Tiznit tot aan de Atlantische kust. De nog steeds zeer hoge temperaturen en extreem slechte berg- en paswegen maken het Gianluca en de Fiat 500 behoorlijk lastig.
Uitgeput maar gelukkig bereikt Gianluca op de avond van 7 juni Tan Tan Plage aan de Marokkaanse Atlantische kust, na de lange en vermoeiende reis door de bergen. Terwijl de Fiat nog steeds een geliefd foto-onderwerp is voor de lokale bevolking, kan de bestuurder zijn blik laten dwalen over de uitgestrekte, lege zandstranden in het licht van de ondergaande zon.
Oorspronkelijk zou vanaf hier het laatste stuk van de reis worden ondernomen, door de zandwoestijnen van de Westelijke Sahara naar Ad-Dakhla. Na hard tegen zichzelf te hebben gevochten, besluit Gianluca hier echter van af te zien. De bewoonde gebieden op dit traject liggen extreem ver uit elkaar en hij heeft geen satelliettelefoon. In geval van pech zijn gevaarlijke situaties dus niet uitgesloten.
Gianluca rijdt opnieuw - ondanks problemen met de aandrijfas!
Tijdens de verdere reis naar het noorden richting Marrakech moet ook de tol worden betaald voor de belastingen van de afgelopen dagen. De aandrijfas van de Fiat 500 breekt. Eigenlijk is dit geen probleem, want dankzij het bedrijf Gerstl is Gianluca voorzien van een vervangende aandrijfas. Helaas weet echter niemand in de lokale "werkplaats" hoe deze moet worden geïnstalleerd, dus besluiten ze zonder aarzelen om de oude aandrijfas weer aan elkaar te lassen.
Op deze manier hersteld, bereikt hij op 14 juni de Marokkaanse metropool Marrakech, met zijn drukke steegjes en prachtige architectuur.
Het volgende doel is de hoofdstad Rabat. Gianluca moet hier zijn verblijf ongewild iets verlengen, want na wat sightseeing breekt de gelaste aandrijfas opnieuw. De overhaast opgeroepen monteurs beweerden weliswaar: "No problem! No problem!" Maar ook zij faalden in de technische uitdaging. Pas na een reparatie van vijf uur onder leiding van Gianluca is de aandrijfas eindelijk vervangen en is de 500 klaar voor de voortzetting. Een voortzetting die hem via Tanger, de ferry naar Málaga, en vervolgens via Almería, Valencia en Barcelona dichter bij zijn Italiaanse thuis zal brengen.
Gianluca is weer thuis en wordt dichter!
Een lange reis vol avonturen ligt achter hem wanneer Gianluca moe maar tevreden terugkeert naar Rome. In deze zes weken heeft hij veel interessante plaatsen bezocht, heeft hij prachtige rotsachtige woestijnlandschappen mogen bewonderen en heeft hij kennis gemaakt met veel boeiende mensen in steden en dorpen.
Vooral het stadscentrum van Sefrou, een klein dorp aan de voet van het Atlasgebergte, heeft hem bijzonder getroffen. Bij het denken aan de mooie, exotische huizen, de smalle straatjes en de kleine rivier die door het dorp stroomt, raakt hij zelfs dagen later nog steeds enthousiast. Want hier, zoals bijna overal in Marokko, is die heel speciale sfeer te voelen. Een sfeer die al veel schrijvers heeft geïnspireerd tot poëtische teksten en ook hem tot dichter maakt, bijvoorbeeld als hij de Marokkaanse hoofdstad Rabat beschrijft:
"Ik herinner me de intense bedrijvigheid van de vissers in de haven in de ochtend, de mooie stad doordrenkt van de aangename geur van thuja-hout; de mooie oude versterkingen geslagen door de wind, geslagen door de golven van de oceaan. En ik herinner me het fijne zand op de kusten, dat 's avonds verdwijnt als de vloed het op de bodem laat zinken."
Maar natuurlijk waren er ook donkere momenten tijdens zijn reis:
Eens wordt zijn kleine 500 gestopt door vier mannen en Gianluca vreest al het ergste. Gelukkig willen de mannen alleen maar een foto nemen met zijn Fiat 500 en hebben ze geen slechte bedoelingen. Gianluca kan dus snel weer opgelucht ademhalen.
Een andere keer, tijdens zijn rit naar Tan Tan Plage, een "mysterieuze buitenpost met de sfeer van een badplaats buiten het vakantieseizoen" (woordelijk Gianluca), heeft Gianluca voor het eerst echt angst. De weg waarop hij rijdt is eenzaam, het gebied vreemd en griezelig. En overal hangt die vreselijke geur van dode dieren in de lucht.
In Essaouira wordt Gianluca echter beloond voor al zijn inspanningen wanneer hij voor het eerst in drie weken een vrouw ziet wiens gezicht en benen niet volledig bedekt zijn. Het is genoeg om een "vreemd effect" op Gianluca te hebben, zoals hij ons vertelt.
