Bodensee-bijeenkomst van 28.08.2020 tot 30.08.2020
Als er al een Fiat 500-bijeenkomst is in coronatijden, dan moet je daar ook naartoe. 164 km is nu ook niet zo ver. De weersvoorspelling was ontmoedigend en toch gingen we op weg. Hermann met zijn Bianchina (24 pk), Gabi en Loreto Cinelli in hun Giardinera (26 pk) en ondergetekende in mijn Fiat 500 D (26 pk).
76 pk in totaal! - een verslag van Angie Schlegel
Alles had zo mooi kunnen zijn. 2 voertuigen van het merk Fiat 500 en een Bianchina gingen zeer gemotiveerd op weg naar de Bodensee. We ontmoetten elkaar bij mij in Starnberg om vervolgens via omwegen, vanwege onverwachte wegwerkzaamheden en afsluitingen, bij het mooiste weer richting Marktoberdorf te rijden. Ons doel was de Landgasthof Königswirt in Marktoberdorf. Om 13.25 uur bereikten we deze, om vervolgens uit een bord op te maken dat er alleen lunch was tot 13.30 uur (14 uur volgens internet). De kok zei alleen tegen mij: "Waarom, het is toch nog geen 13.30 uur". Dat vond ik echt cool. In de biertuin genoten we van mega lekker eten. Zeer aan te bevelen! Met het oog op het weerbericht reden we met gesloten dak verder naar Isny im Allgäu. Daar begon het ook al te regenen, de regen zou onze constante metgezel zijn. Het bezichtigen van de stad Isny hebben we toen maar gelaten, en we zijn rechtstreeks naar ons Hotel Restaurant Landhaus Köhle in Neukirch gereden. Naar strenge coronaregels namen we onze kamers in gebruik.
76 pk in totaal: Hermann met zijn Bianchina (24 pk), Gabi en Loreto Cinelli in hun Giardinera (26 pk) en ik in mijn Fiat 500 D (26 pk).
De bijeenkomst in Tettnang vindt plaats aan de Degersee. Een prachtige locatie, direct aan het meer met een camping onder enorme bomen, als daar niet de regen en de enorme plassen waren geweest. Eigenlijk was er gepland om gezellig bij een vuur te zitten, maar dat konden we ons onder deze "koele" omstandigheden niet voorstellen. Twee groepen Fiat 500-rijders zaten en stonden onder een opgezette luifel en onder het afdak van een camper en probeerden het beste van de situatie te maken. Omdat we niet waren voorbereid op kamperen, trokken we ons terug in ons hotel en genoten van een heerlijk diner. We besloten, diezelfde dag nog, om de volgende dag naar de Fiat 500-bijeenkomst in Konstanz te gaan. Gabi wist van deze bijeenkomst via Facebook. Ook in het Fiat 500-forum stond er iets over. En dus vertrokken we om 9 uur naar Konstanz. Het oversteken met de veerboot was leuk. De veerboot was nog niet eens halfvol. Op een mooie dag zouden we zeker de afspraak van 10.30 uur niet gehaald hebben.
Op het water: De veerboot was nog niet eens halfvol, dankzij het weer. Zo konden we direct op de veerboot in Meersburg stappen.
Bij een tankstation in Konstanz ontmoetten we al een bekende groep uit Fellbach. De navigatie stuurde ons niet naar de afgesproken ontmoetingsplaats, maar een voorbijganger legde ons de weg uit. Wow, de Fellbacher Club was met 17 auto's gekomen! Er was een filmploeg aanwezig. En de organisatoren Martin Buschmann en Gianni Panagia van "Amici della 500 KN" legden uit dat het niet om een club ging, maar om een interesse-groep die pas recent was opgericht. Kijkend naar de lucht hoopte men op een redelijk droge rit. Gedetailleerde instructies werden gegeven voor de rit en om 11 uur gingen we van start. En het begon te regenen.
Bespreking: De organisatoren (midden), Gianni Panagia en Martin Buschmann (met pet) kijken omhoog tijdens de instructie voor de rit.
Bijna 30 Fiat 500 reden door het eigenlijk prachtige landschap van de Bodensee. Plotseling gaf mijn ruitenwisser de geest. Van het landschap heb ik niets meer meegekregen en bij de eerste stop probeerden meerdere technisch onderlegde Fiat 500-rijders de ruitenwisser weer aan de praat te krijgen. Geen kans. Daar moet ik nu mee leven. Op een camping maakten we een langere stop. Tijd om te kletsen, zoals de Noord-Duitsers zouden zeggen. Er werden op Italiaanse wijze Prosecco en bruschetta geserveerd. Rond 15 uur besloten we terug te keren naar onze herberg, omdat ik zonder ruitenwisser niet in het donker wilde rijden. We bereikten deze succesvol om 17 uur. Vermoeid, maar blij nieuwe mensen en oude bekenden te hebben ontmoet, lieten we de avond eindigen met zeer goed eten.
Uitje.
De zondag beloofde niets goeds. Het regende pijpenstelen. We hoorden van een gast dat we de ruit van mijn Fiat met een aardappel moesten inwrijven. Dat deden we dan ook, dankzij de kok en eigenaar van het hotel voor de aardappel en een rol keukenpapier. Wat heeft het opgeleverd? Als we voor een stoplicht stonden, had ik vrij zicht. Tijdens het rijden droop het water in kleine golven van het raam af. Maar als het zo hard regende als die dag, was het maar beperkt succesvol. Maar sowieso beter dan zonder aardappelwrijving.
De aardappel: Een gast van het hotel suggereerde dat we het raam met een aardappel moesten inwrijven. Bij stilstand had ik helder zicht, maar tijdens het rijden gleed het water in kleine golven naar buiten. Zeker beter dan ervoor.
5 km voor Starnberg hield het op met regenen. We stopten nog voor een lunch in Wieling. 160 km zonder ruitenwisser. Daar was ik toen echt afgepeigerd van. En toch waren we blij dat we voor deze reis naar de Bodensee hadden gekozen. Het was tenslotte een van de weinige bijeenkomsten dit jaar. Dank aan de organisatoren aan de Degersee en aan die van Konstanz dat ze ondanks het weer en de coronasituatie een bijeenkomst hebben weten te organiseren.
