Onder de loep van Davide: Fiat 500 Speciale modellen - Deel 3: Abarth 595

In augustus 1963 presenteerde Abarth aan de vakpers de 595 op basis van de Fiat 500 D. De veranderingen aan de carrosserie waren subtiel en beperkten zich tot het voorembleem, dat overeenkwam met dat van de eerste Abarth-aanpassing van het Monza Record, de opschriften op de motorkappen en de emblemen aan de zijkanten. Op mechanisch vlak zijn er echter verschillende veranderingen, waarvan de meest opvallende de Solex 28 PB-carburateur, de demper met twee uitlaten en de vergrote oliepan zijn.

Maar de echte traktatie waren de cilindervoeringen uit één stuk in gietijzer met de vergrote zuigers. De 500 D Abarth had 27 pk bij 5000 tpm en behaalde een topsnelheid van 120 km/u.
De standaarduitrusting was karig, maar bood de mogelijkheid om deze uit te breiden met accessoires zoals een houten en aluminium stuurwiel, een instrumentenpaneel met meerdere meters, enz. Abarth verkocht ook ombouwpakketten voor het tunen van 500's, die ook typen goedgekeurd konden worden.

Het is de eerste in de klasse "Toerwagens tot 600 cc" toegelaten Fiat 500.
De 595 D Abarth werd als straatmodel geboren, maar de passie van "Sig. Carlo" voor de autosport betekende dat hij al snel begon met de papierwinkel om de kleine tweecilinder officieel naar het racecircuit te brengen.

De weg naar het circuit was echter bezaaid met veel moeilijkheden, waaronder het bewijs dat er in één jaar 1.000 exemplaren van het model waren gebouwd. Op dit punt schoot Fiat zelf Abarth te hulp, waarschijnlijk door het bedrijf de ontbrekende hoeveelheid exemplaren te laten ombouwen en homologeren totdat het vereiste quotum was bereikt. Zo ontving de 595 Abarth op 13 januari 1964 het homologatienummer 1266 van de internationale federatie. Nadat de documenten voor deelname aan wedstrijden waren verkregen, vond de eerste race plaats op 19 maart 1964, gewonnen door testrijder Franco Patria. Eenmaal gestoken door de schorpioen, zijn de Cinquecento niet te stoppen!